ഇനി മരിക്കില്ലൊരു ഈയാംപാറ്റയും
ഈ എരിതീയില്‍ ...
ഇനി പൊഴിയില്ലോരിഇറ്റു കണ്ണുനീരും
നനയ്ക്കില്ലിനിയീ കവിള്‍ത്തടം.
ഓര്‍മകളെ, ഒരുകുഞ്ഞു മണ്‍കുടത്തിലാക്കി
ഈ നിളയില്‍ ഒഴുക്കിയിട്ടൊന്നു
മുങ്ങി നിവര്‍ന്നു, വീണ്ടും
നടക്കാന്‍ പഠിക്കുന്നു, ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ.
മറവിതന്‍ ആഴക്കയങ്ങളില്‍
ജീവന്‍റെ നേര്‍ത്ത തുടിപ്പുണ്ടായിരുന്നു
മൗനം വാചാലമാകുമ്പോഴും
ഹൃദയം പിടഞ്ഞില്ല തെല്ലും !
നീണ്ട നിദ്രയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞു
ഇനിയൊന്നു ജീവിച്ചു തുടങ്ങട്ടെ ഞാന്‍ !
ഇല്ല, ഇനി മരിക്കില്ലോരീയാംപാറ്റയും
ഈ എരിതീയില്‍ ......!!!
ഇതെനിക്ക് നഷ്ട്ടപെടലിന്റെ നാള്‍ ....
ചേര്ത്തു വായിച്ചതാകെയും , അറിയാതെ...
മറഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍, നെഞ്ചിലൊരു നീറ്റല്‍ ...
കാല്‍ വെള്ളയിലെ മണല്‍ ഒലിച്ച് പോകും പോലെ...!
എരിഞ്ഞടങ്ങുമൊരു മെഴുതിരി പോലെ...
മിടിച്ചു തീരുമൊരു ഹൃദയവും പേറി ,
ഒരു വാക്കു പോലും പറയുവാനാകാതെ
വേദനയുടെ തീക്കനലില്‍ ഉരുകി അമരുന്നു ഞാന്‍ !
ചില ജന്മനാളുകള്‍ ചിലപ്പോള്‍ ചിലര്‍ക്കെന്കിലും
ചേതന അറ്റുപോം അന്ത്യ നാളുകളത്രേ....!
ഇനി കനവില്ലാതെ , മിഴിനീരടരാതെ
വേദനകള്‍ മറന്നൊന്നു മയങ്ങട്ടെ ഞാന്‍ !!!
ഇന്നു... നിനക്കും എനിക്കും ഇടയില്‍,
എരിയുന്ന കനല്‍, അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു കടല്‍ !
എന്റെ നക്ഷത്ര ലോകത്തില്‍ നിന്നും,
താഴേക്ക് ഞാന്‍ വീഴുമ്പോഴും...
ഒന്നുമറിയാതെ നി ;
ഒരു മതിലിനപ്പുറം എന്നപോല്‍ !
ഇന്നു നിനക്കും എനിക്കുമിടയില്‍....
ഒരു മതില്‍ തീര്ത്തു നി പോയ് മറഞ്ഞപ്പോള്‍
അറിഞ്ഞില്ല നി , എന്റെ ലോകം
ഇന്നീ മതിലിന്നിപ്പുരം അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു!
ഇന്നിവിടെ ഞാനും എന്റെ ശൂന്യമാം ലോകവും
പേടിപ്പെടുത്തുന്ന നിശബ്ധദയുമ്....
പിന്നെ നി എന്നെ പഠിപ്പിച്ച സത്യവും....
അതെ..., കണ്ണീരിന്നു കയ്പ്പാണ് !!!
*********************************************
പിന്നെ അവള്‍ നിശബ്ദയായി...., അവനും !
*********************************************
ഏതോ വര്‍ഷകാല മാരിയില്‍ കൂട്ട് വന്ന ഇളം തെന്നല്‍ പോലെ ,
എന്നും നിയെന്നുള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു നില്പ്പൂ ....
അകലങ്ങളില്‍ നുന്നും നി പകര്‍ന്നു തന്നൊരാ ,
നിറമുള്ള വര്‍ണങ്ങലാല്‍ , ഞാനെന്നും -
നിനക്കായി തീര്‍ത്ത ചിത്രങ്ങളൊക്കെയും ,
നിലാമഴയില്‍ നനഞ്ഞു ഒലിച്ചതും ,
അതുകൊണ്ട് നിയൊരു കളിയോടം തീര്‍ത്തതും ,
എല്ലാമറിയുന്നു ഞാന്‍ , അകലെയാണെങ്കിലും ....!!!
